Dit is weer een 'echte' tekening. Ik weet nog dat ik hier hard op heb zitten zwoegen en dat ik buitengewoon tevreden was over het resultaat. Ik heb het betreffende schedeltje nog. Het is van een bisamrat die ik samen met schoolvriendje Peter (we waren 9, 10 jaar oud) gevonden heb. Met het dode beest onder m'n snelbinders gesjord zijn we een aantal politiebureau's afgefietst omdat we gehoord hadden dat je vijf gulden kreeg voor een dode rat. Ik herinner me een politieagent die met opgetrokken neus zei dat het de verkeerde rat was. "Deze heeft een ronde staart. We geven alleen geld voor ratten met een platte staart." We hebben nog geprobeerd de staart plat te slaan, maar dat lukte niet.
Ik vond dat 'echte' tekenen wel leuk, maar ook razend moeilijk. Bovendien was het nog niet zo makkelijk om ook echt 'echt' te tekenen: het klopt nooit helemaal.
