Helemaal in het begin van het dagboek, in de vroege jaren zeventig, schreef en tekende ik nog met kroontjespen. Die moet je indopen in een inktpot, kindertjes, en door harder of zachter op de pen te drukken kun je een dikkere of dunnere lijn zetten. Het 'krasserige' van de kroontjespen heeft zo z'n charme, zoals bij dit kasteel, maar begon me uiteindelijk toch te irriteren.
